W dniu dzisiejszym, podczas 18 posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, izba niższa parlamentu będzie kontynuować prace nad rządowym projektem Ustawy o zmianie ustawy o paszach. Wskazany projekt wpłynął do laski marszałkowskiej 5 sierpnia br., zaś 26 sierpnia Marszałek Sejmu skierował go do pierwszego czytania w Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na obecnym posiedzeniu plenarnym sprawozdanie z prac komisji nad projektem ustawy zostanie przedstawione Sejmowi. W chwili obecnej wiadomo, że Komisja rekomenduje izbie poselskiej uchwalenie projektu bez zmian.
Głównym założeniem projektu ustawy nowelizującej jest przesunięcie terminu wejścia w życie przepisu art. 15 ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2023 r. poz. 1149). W dotychczasowym stanie prawnym stypizowano, że zakaz wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania w żywieniu zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pasz genetycznie zmodyfikowanych oraz organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2025 roku. W projekcie nowelizacji proponuje się przesunięcie tego terminu na dzień 1 stycznia 2030 r. Zdaniem organu administracji odpowiedzialnego za prace nad projektem - Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przesunięcie terminu wejścia w życie zakazu służyć będzie ochronie konkurencyjności polskich produktów pochodzenia zwierzęcego za granicą. Z zadowoleniem dostrzec trzeba, że projektowana nowelizacja chronić będzie krajowych producentów i w ujęciu szerszym sektor rolniczy.
Dodać trzeba, że wskazana ustawa z 22 lipca 2006 roku określa między innymi w treści art. 1 zakres normowania ustawy, tj.:
- właściwość organów w zakresie higieny i urzędowej kontroli pasz oraz dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt, a także w zakresie wytwarzania, wprowadzania do obrotu i stosowania pasz leczniczych oraz urzędowej kontroli tych pasz;
- właściwość organów w zakresie dotyczącym zezwoleń, oznakowania i nadzoru nad organizmami genetycznie zmodyfikowanymi przeznaczonymi do użytku paszowego oraz paszami genetycznie zmodyfikowanymi;
- właściwość organów w sprawach transgranicznego przemieszczania organizmów genetycznie zmodyfikowanych, w zakresie dotyczącym organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego;
- wymagania dotyczące higieny pasz i wprowadzania ich do obrotu, sposób sprawowania nadzoru nad tymi paszami oraz ich urzędowej kontroli.
Nie dziwi więc, że wnioskodawca projektu, w uzasadnieniu odniósł się do celu ustawy zawartego w treści przytoczonego uprzednio art. 1 – tj. sprawowania nadzoru nad rynkiem pasz, akcentując zagrożenie, jakie wynikało dla krajowego sektora rolniczego z utrzymania w mocy terminu wejścia w życie zakazu stosowania w żywieniu zwierząt na terytorium państwa pasz genetycznie zmodyfikowanych. Wskazuje się na ,, […] brak dostępności wystarczającej ustandaryzowanej ilości krajowych surowców wysokobiałkowych potrzebnych do zaspokojenia potrzeb przemysłu paszowego”.
Projektowane zmiany uzasadnia się również odwołując się do działań podejmowanych przez Komisję Europejską, konkretnie zaś do dokumentu, jakim jest ,,Sprawozdanie Komisji dla Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie rozwoju produkcji białek roślinnych w Unii Europejskiej". Zwraca się tam uwagę na potrzebę odbudowy rynku roślin białkowych. Celem inicjatyw podejmowanych na płaszczyźnie Unii Europejskiej jest więc de facto uniezależnienie państw Unii Europejskiej od importu białka. Dąży się także do zwiększenia produkcji rolnej w ramach UE - zarówno w drodze realizacji krajowych planów strategicznych Wspólnej Polityki Rolnej, jak i innowacyjnym uprawom. Dodajmy też, że zgodnie z prognozami Komisji Europejskiej, w najbliższych latach – konkretnie do 2032 roku, będzie mieć miejsce znaczny wzrost produkcji soi w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Szacuje się go na ponad 30%. Planuje się, że nowa ustawa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2025 roku.
